- Юрий Айдаш. К Родине
- Александр Алга «Савнӑ ҫӗрӗм-шывӑм, ман тӑван ҫӗршывӑм!..»
- Александр Алга «Юрататӑп сана, ҫӗрӗм-шывӑм…»
- Владимир Алатырцев «Родимый край – раздолья полевые…» :
- Владимир Алатырцев. Родина
- Алексей Афанасьев. Çӗршыв-анне
- Порфирий Афанасьев. Родной республике
- Василий Давыдов-Анатри. Чӑваш ҫӗршывӗ
- Василий Давыдов-Анатри. Мой милый край
- Василий Давыдов-Анатри. Расти и крепни, край чувашский
- Давыдов-Анатри, В. Ытарайми Чӑваш ҫӗршывӗ
- Николай Евстафьев. Тӑван ҫӗршывӑм
- Георгий Ефимов. «Мой край родной…»
- Марина Карягина. Юрататӑп пурӑнма ялта
- Василий Кервен. Çӗршывӑм-атте
- Алимпиада Кручинина. Край ты мой Чувашский!
- Лидия Кубашина. Хвала тебе, Чувашия, мой дом!
- Марье Левтина. Тӑван ҫӗршыв
- Александр Лукашин. Лирический гимн Чӑваш ен
- Александр Лукашин. Любимый край
- Александр Лукашин. Порецкая сторона
- Александр Лукашин. Чувашия - судьба моя
- Аркадий Лукин. Сывлăш : Сăвă = Воздух
- Аркадий Лукин. «Республикӑм! Тӑри юрриллӗ…»
- Галина Матвеева. Çуралнӑ ял
- Георгий Орлов. Тавах сана, Чӑваш ҫӗршывӗ!
- Раиса Сарби. …Тăван çĕршывăм, Чăвашстан
- Раиса Сарби. Чувашия
- Юрий Сементер. Мухтав юрри
- Юрий Сементер. Чӑвашсем
- Юрий Сементер. Эй, çěршывăмăр, Чăваш енěмěр
- Валентина Серебряная. Моя Родина
- Михаил Сениэль. Моей Чувашии
- Людмила Смолина. Чӑваш Ен
- Яков Ухсай. Мой край! Тобой горжусь, счастливый…
- Яков Ухсай. Чувашская земля
- Лидия Филиппова. Чувашстан
- Владимир Харитонов. Чувашская рапсодия
- Владимир Харитонов. Отчий край
- Педер Хузангай. Приглашение в Чувашию = Йыхрав
- Педер Хузангай. Савнă çĕр, Чăваш çĕршывĕ
- Стихван Шавлы. Земля моя родная
- Стихван Шавлы. Тӑван ҫӗршыв
- Геннадий Юмарт. Родина
Юрий Айдаш
К Родине
Как путник в тишине усталой пред закатом
Оглядывает свой преодоленный путь,
Так мысленно тебя окидываю взглядом,
Душой своей хочу к груди твоей прильнуть.И вижу я холмов извечных цепененье,
И пестрые луга, и белые овсы.
И тихих, кротких рек безмолвное теченье,
Как бы стесняющихся собственной красы.Душа купается в ласкающих созвучьях –
То песня древняя летит над головой.
Зеленая страна! О сколько слов певучих
Под этою живет бессмертной синевой!И кажется милей мне этот путь просторный,
Душистая пыльца над хлебною волной.
Передо мной – друзья, их добрый труд упорный.
Родимая земля – лежит передо мной.Твою ли доброту, мой край, я позабуду?
Меня ли проклянет тень прадедов моих?
Тобой, единственным, навеки счастлив буду,
Мой самый первый вздох,
Мой лучший самый стих.Айдаш, Ю. К родине : [стихи] // Айдаш, Ю. Круг жизни : стихи / Юрий Айдаш ;
перевод с чувашского Василия Казанцева ; [художник О. Камаев]. – Москва, 1977. – С. 3.
Николай Евстафьев
ТǍВАН ÇĔРШЫВǍМ
Хаклӑран та хаклӑ эс, Çӗршывӑм,
Пӗр ҫулта пекех-ҫке эп санпа.
Эпӗ саншӑн – таса чунлӑ ывӑл,
Киленетӗп сан шуҫӑмупа.
Вӑрмансем те ҫырмусем сан аслӑ,
Ытарми сан вӗҫсӗр хирӳсем.
Тӳпере тӑри юрлать хавассӑн,
Йӑтӑнса ӳсеҫҫӗ тыррусем.
Сан умри ҫулна никам пӳлеймӗ, –
Паттӑр та маттур сан халӑху.
Сан вӑйна нимле тӑшман ҫӗнеймӗ, –
Шутсӑр йышлӑ санӑн пурлӑху.
Эс мана ялан, Тӑван ҫӗршывӑм,
Анне пек лӑпкатӑн юратса.
Ӗмӗр пул хӑватлӑ та эс сывӑ,
Ҫӑлтӑру сан ҫунтӑр ҫутатса!
Евстафьев, Н. Ф. Тӑван ҫӗршывӑм : [сӑвӑ] // Евстафьев, Н. Ф. Сӑвӑсемпе поэмӑсем / Н. Евстафьев. – Шупашкар, 1988. – С. 5.
Владимир Алатырцев
«Родимый край – раздолья полевые…»
Родимый край – раздолья полевые,
Кленовый да березовый простор,
Твоих небес осколки голубые
Лежат на самом дне лесных озер.Гляжу вокруг – и словно все в новинку,
Все, как в далекой юности моей:
И первый лист, упавший на тропинку,
И в небе крик прощальный журавлей.Я снова вижу мир проникновенней,
И юношески счастлив я опять,
И хочется упасть мне на колени,
Чтобы поклон
Родной земле отдать.Алатырцев, В. И. «Родимый край – раздолья полевые…» : стихотворение / В. И. Алатырцев // Суравлейка : избранные стихи / Владимир Алатырцев. – Чебоксары, 1984. – С. 6.
Родина
Иду родимыми местами,
Среди знакомых мне полей,
А у меня перед глазами –
Весь облик Родины моей.
И вновь, как в молодые годы,
Меня волнует все вокруг:
Картины милой мне природы,
Творенья разума и рук;
И звон воды, в бетон зажатый,
И чья-то песня вдалеке,
И этот белый и крылатый
Корабль, летящий по реке,
И гул моторов над полями,
И море волжского огня –
Весь новый мир, творимый нами,
Зовет и радует меня.
Своею каждою приметой,
Уже встающей наяву,
И счастлив я, что вот на этой
Земле родился и живу,
Что и в мои вливает строки
Она тепло свое и свет…
И не страшна мне даль дороги
И груз прожитых мню лет.
Алатырцев, В. Родина : стихотворение // Алатырцев, В. И. Суравлейка : избранные стихи / В. И. Алатырцев. – Чебоксары, 1984. – С. 5.
Порфирий Афанасьев
Родной республике
И - лад в душе…
И - день такой погожий…
Снег Рождества в искринках серебра.
Ты не забыл Чувашию, о Боже,
Не зла ей пожелал Ты, а добра.
Поклон тебе,
Господь наш Всемогущий,
Нас, вразумив на непростом пути,
Ты в Двадцать первый сложный век грядущий
Напутствовал уверенно войти.
Кто чист душой, тот полон благодати, -
Душа его стремится к небесам.
И мудрости твоей, народ мой, рад я:
Судьбу свою сумел избрать ты сам.
Не зря построил ты Дорогу к Храму -
Дорогой к Жизни названа она.
Хозяин славной доли ты по праву,
Тебе судьба завидная дана.Афанасьев, П. Родной республике / П. Афанасьев, перевод с чувашского А. Смолина
// Цивильский вестник. - 1998. - 3 февраля.Василий Давыдов-Анатрин
Ытарайми чӑваш ҫӗршывӗ
Кӗвви Т. Фандеевӑн
Ытарайми Чӑваш ҫӗршывӗ,
Пире пӗрлештерсе тӑран.
Ялан хастар, пул ӗмӗр сывӑ, -
Эпир телейлӗ эс пуртан.
Хушса юрламалли:
Ҫӗрӗм-шывӑм, Чӑваш ен,
Пур халӑхпа ҫӗкленсе
Малтан мала утар-и,
Ӗмӗр пӗрле пурнар-и...
Пире пилленӗ Улӑп-паттӑр
Ята, чыса ҫӳлте тытма, -
Пуҫа тайса тупа тӑватпӑр
Хӗрӳ ӗҫре ҫунса тӑма!
Хушса юрламалли.
Малашлӑха чунтан шанатпӑр
Тӑванлӑх, туслӑх вӑйлӑран.
Ӗҫченлӗхпе хисеп куратпӑр
Ҫӗршывӑма юратнӑран!
Хушса юрламалли.
Давыдов-Анатри, В. Ытарайми Чӑваш ҫӗршывӗ : [юрӑ] / кӗвви Т. Фандеевӑн // Давыдов-Анатри, В. И. Юррӑмсем - ҫунатӑмсем : [юрӑсем] / В. И. Давыдов-Анатри. – Шупашкар, 1997. – С. 7.
Василий Давыдов-Анатри
Расти и крепни, край чувашский
Чувашский край -
передо мною,
И гордый голос
все слышней.
Я славлю песней молодою
Восход его высоких дней.
Чувашский край, с какой
любовью
Ты с малых лет меня растил
И душу радует сыновью
Размах твоих растущих крыл.
Чувашский край мой,
под защитой
России - матери твой взлет.
Мы с ней судьбой и сердцем
слиты
Века и на века вперед.
Чувашский край, расти
и крепни,
Волною волжскою звучаДавыдов-Анатри, В. Расти и крепни, край чувашский / В. Давыдов-Анатри ; перевод с чувашского Олега Цакунова
// Республика. - 2001. - 25 апреля (№ 30).Мой милый край
Чувашский край передо мною,
Край нежных песен и труда.
Шагаешь ты со всей страною,
А поступь Родины – тверда.
Чувашский край! Теплом чудесным
Меня ты с детства согревал.
С тобою счастлив я
и в песнях
Тебя повсюду воспевал.
Чувашский край! Россия стала
Твоею матерью родной,
Дорогу к свету указала,
И мы живем в семье одной.
Чувашский край! Над Волгой нашей,
Как сад весенний, расцветай.
Пусть знамя Ильича все краше
Мой милый осеняет край!
Давыдов-Анатри, В. И. Мой милый край : стихотворение // Давыдов-Анатри, В. И. Звенят родники : стихи, песни и поэма / В. И. Давыдов-Анатри. – Чебоксары,1976. – С. 42-43.
Лидия Кубашина
Хвала тебе, Чувашия, мой дом!
И имя, и язык твой — сердцу свято.
Дубравами и хмелем, и трудом,
И песнями, и вышивкой богата.
Жива в узорах древних нити сила,
Связавшая народы в их судьбе, —
Ты будешь жить во мне, моя Россия
Пока живет Чувашия в тебе.Кубашина, Л. М. Хвала тебе, Чувашия, мой дом!
// Кубашина, Л. М. Еще один сюжет : стихи
/ Лидия Кубашина.
– Чебоксары, 2001. – С. 38.Левтина Марье
Тӑван ҫӗршыв
Пӑхатӑп та – уй-хирӗме куратӑп:
Ыраш пусси вӑрман пек хумханать.
Ǎна эс тимлӗрех итлес пулсассӑн –
Тӑван ҫӗршыв ҫинчен вӑл юр юрлать.
Пӑхатӑп та – мӑн Атӑла куратӑп:
Мӑнаҫлӑн, ирӗклӗн юхса выртать.
Эс тӗкӗр вырӑнне унта пӑхсассӑн –
Тӑван ҫӗршывӑм сӑнӗ палӑрать.
Пӑхатӑп та – хуламӑра куратӑп:
Чунтан юратнӑ капӑр Шупашкар.
Курса ун чапӗпе эп мухтанатӑп,
Чӑваш ҫынни ытла та пит хастар!
Левтина, М. Тӑван ҫӗршыв : [сӑвӑ] / Марье Левтина // Çӗршывӑмҫӑм, Чӑваш ҫӗршывӗ = Чувашия родная : сӑвӑсем / О. М. Иванова пухса хатӗрленӗ. – Шупашкар, 2020. – С. 16.
Василий Давыдов-Анатри
Чӑваш ҫӗршывӗ
Чӑваш ҫӗршывӗ, эс ҫуллен
Ҫунат саран, вай-хал илен.
Пур ӗҫлӗ халӑх ҫемйинче,
Асамлӑ Атӑл хӗрринче
Ҫӗн самана ҫуртне ҫӗклен,
Пире сӳнми телей пиллен.
Чӑваш ҫӗршывӗ, тӑрӑшан,
Ята, чыса ҫӳлте тытан.
Сан ҫӑлтӑру халь тӳпере, —
Упран тӑван чӗлхемӗре.
Ялсем ӳсеҫҫӗ, хуласем...
Янраҫҫӗ пирӗн юрӑсем!
Чӑваш ҫӗршывӗ, сас паран
Инҫе, ҫут ҫӑлтӑрсем таран.
Эпир сана юратнӑран,
Пур халӑхпа тус-тӑванран
Эс паттӑр, улӑпла утан.
Тавах сана чунтан-вартан!
Давыдов-Анатри, В. Чӑваш ҫӗршывӗ : [сӑвӑ] / Василий Давыдов-Анатри // Çӗршывӑмҫӑм, Чӑваш ҫӗршывӗ = Чувашия родная : сӑвӑсем / О. М. Иванова пухса хатӗрленӗ ; ӳнерҫи П. Н. Сергеев.– Шупашкар, 2020. – С. 13.
Аркадий Лукин
Сывлăш
Тăван çĕршыв!
Эс сывлăш, тетĕп, –
Ман сансăр шух чĕрем тапмасть.
Ман сансăр сывламасть ӳпке те,
Ман сансăр çамрăк чун çунмасть.
Таса та селĕм пултăр сывлăш –
Лартатпăр йывăç-чечексем.
Уç сывлăшра вара çут сывлăм
Шăрçа тăвать мерчен чиксе.
Уç сывлăш пултăр…
Кайăк-кĕшĕк
Шăрантарать хавас юрра;
Уй-хирĕ, улăхĕ ем-ешĕл,
Ик куç тулли вăрман – умра.
Тӳсейĕп çăкăрсăр та шывсăр,
Чун пур пĕр ялкăшĕ çап-çут.
Анчах та Сывлăшсăр-Çĕршывсăр
Пурнаймăп эпĕ пĕр минут.
Тăван çĕршыв!
Эс сывлăш, тетĕп, –
Ман сансăр шух чĕрем тапмасть.
Ман сансăр çырăнмасть йĕрке те,
Ман сансăр çамрăк чун çунмасть.// Лукин, А. В. Çĕнĕ уйăх : сăвăсем
/ Аркадий Лукин.
– Шупашкар, 1963. – С. 3.Воздух
Мой край —
Мой воздух животворный!
Я говорю тебе, любя:
Ты есть — и дышится просторно,
Остыло б сердце без тебя.
Мой край родной,
Мой воздух чистый,
Мои волшебные леса!
Надела светлое монисто
На луг вечерняя роса.
Мой край родной,
Мой воздух свежий,
Судьба законная моя!
Мы землю-мать цветами нежим
Под ликованье соловья.
Приму беду без укоризны, —
Нужда и голод не сомнут,
Но я без матери-Отчизны
Не проживу и двух минут.
Мой край,
Мой воздух животворный,
Тобой дышу, не надышусь,
Тебе хоть строчкой стихотворной,
Хотя бы словом,
Но – сгожусь!// Лукин, А. В. Воздух : стихи, поэма
/ Аркадий Лукин ; пер. с чуваш. Ивана Смирнова.
– Чебоксары, 1983. – С. 48.
Раиса Сарби
…Тăван çĕршывăм, Чăвашстан,
Чунпа та чĕремпе – эп сан.
Тăван çĕршыв, эп сан хĕрӳ,
Сана саватăп эп хĕрӳ.
Шанатăп :
Манăн юрату
Хевтесӗр мар.
Сан çунату
Мана çĕкленĕ тӳпене,
Хăват эс патăн чĕрене.
Тăван çĕршыв – эс ман чунра!
Тăван çĕршыв – эс ман юнра!
Тăван çĕршыв – эс умăмра!
Тăван çĕршыв – эс юррăмра!
Юрлатăп эп сан ятупа.
Сан ятупа тăвап тупа.
Сан ятупа пур халăхра
Тупатăп тус эп.
Туслăхра
Сутмастăп.
Эпĕ - сан хĕрӳ.
Чăваш!
Манра сан вут чĕрӳ!ЧУВАШИЯ
Не назову ни часа, ни мгновенья,
Когда огнём в меня вселилась ты.
Я знаю всё в тебе:
И откровенья,
И нежность, и надежды, и мечты!
Смогу ли о тебе сказать хоть слово?
Ты вся, как поле хлебное,
Щедра.
В твоих движеньях снова, снова, снова
Горячей крови слышится игра!
Мир без тебя мне был бы слишком тесен.
Пою простор любимой стороны.
Чувашия!
О, край ста тысяч песен,
Не зря в тебя поэты влюблены!
Я трогаю листы прибрежной ивы,
Ловлю губами в роднике зарю.
Смеёшься ты —
И я смеюсь счастливо,
На ленту Волги радостно смотрю.
Не назову ни часа, ни мгновенья,
Когда огонь твой ощутила я.
Я без тебя, как путница без зренья,
Ты жизнь моя, тревога, озаренье,
Ты — Родина любимая моя!Сарби, Р. Чувашия // Р. Сарби. Благодарю тебя.
- Чебоксары, 1988. - С. 5.
Юрий Сементер
Мухтав юрри
Саламлать çут тĕнчене
Сывлăм сыпнă ир,
Пархатарлă тĕнчене
Пуç таять уй-хир.
Çĕрĕм-шывăм, тав сана,
Ырлăхушăн тав,
Ырлăхне упракана
Ěмĕрех мухтав.
Анлă Атăл вăй виçет
Çĕн каçалăкра,
Пирĕн космонавт вĕçет
Вĕçсĕр уçлăхра.
Çĕрĕм-шывăм, тав сана,
Хăватушăн тав,
Хăватне упракана
Ěмĕрех мухтав!
Уçăлса пырать малаш
Туссемпе пĕрле,
Савăнса утать чăваш
Çĕнĕ пилпеле.
Çĕрĕм-шывăм, тав сана,
Пĕрлĕхÿшĕн тав,
Пĕрлĕхне упракана
Ěмĕрех мухтав!Сементер, Ю. Мухтав юрри
/ Юрий Сементер
// Сементер Ю. Йĕс шăнкăрав.
- Шупашкар, 1991. - С. 216.Чăвашсем
Çӳреттĕм Филадельфи штатĕнче.
Ентеш вĕçетчĕ уçлăх анинче.
Кусем тек Андриян çинчен тĕпчеççĕ,
Хăш халăхран вăл теççĕ, кам вăл теççĕ,
Мăнкăмăллăн калап:
— Чăваш.
— Мĕнле чаваш?
— Совет çынни. Çунатлă çын. Чăваш.
Çăлтăр татма пултаракан юлташ.
Пуç тайрăм Миланри театра.
Хамăр Патюш ташларĕ-çке, ара!
Балет турри, шуракăш, лӗпĕш теççĕ,
Хăш халăхра çуралнине пĕлмеççĕ.
Хĕпĕртесех калап;
— Чăваш.
— Мĕнле чăваш?
— Совет çынни. Асамлă çын. Чăваш.
Турăсенчен ирттерекен юлташ,
Тем тавлашать ик çын Уругвайра.
Иккен, сăлтавĕ - пирĕн Ухсайра.
Хайхискерсем мана ярса илеççĕ;
Хăш халăхран çак чаплă сăвăç теççĕ.
Пуçа ухса калап:
— Чăваш.
— Мĕнле чăваш?
— Совет çынни, Сăпайлă çын, Чăваш.
Чун-чĕрене хĕм сапакан юлташ.Сементер, Ю. Чăвашсем
/ Юрий Сементер
// Сементер, Ю. Йĕс шăнкăрав.
- Шупашкар, 1991. - С. 10.
Юрий Сементер
Эй, çěршывăмăр, Чăваш енěмěр
Эй, çěршывăмăр, Чăваш енěмěр,
Аслă уйăмăр, аслă хирěмěр!
Эс саван пире, эс çěклен пире,
Ырлăхне курма пил паран пире.
Эй, çěршывăмăр, Чăваш енěмěр,
Ăраскалăмăр, çут хěвелěмěр!
Сан ятпа эпир юрă хыврăмăр,
Сан ятпа кěрлет акатуйăмăр.
Эй, çěршывăмăр, Чăваш енěмěр,
Туслă йышăмăр, туслă килěмěр!
Чěререн-чунтан тавтапуç сана,
Чěререн-чунтан таймапуç сана.
Сементер, Ю. С. Эй, çěршывăмăр, Чăваш енěмěр
// Сементер, Ю. С. Хуркайăк çулě :
сăвă-юрă, баллада, легенда, поэма
/ Юрий Сементер.
– Шупашкар, 2002. – С. 177.Галина Матвеева
Çуралнӑ ял
Сана ялан куҫ умӗнче курам
Тесе мана вӑййа чӗнет урам.
Ҫурта пек йӑрӑслатӑп сан пӗве
Тесе кӗтет ҫупахлӑ ҫут пӗве.
Чирлемӗн ҫӳресессӗн ҫаруран
Тесе хӑй ытамне туртать ҫаран.
Уйра тем анлӑш тинӗс пек тыр-пул –
Ӳстер, пуҫтар, кулач ҫисе ыр пул.
Ҫӑл куҫӗнчен чӗркӗмӗл-шыв юхать,
Сап-сар чечек хӗвел пулса пӑхать...
Йӑлтах-йӑлтах ку – ман тӑван ҫӗршыв,
Ытарайми илемлӗ ҫак ҫӗр-шыв.
Матвеева, Г. Çуралнӑ ял : [сӑвӑ] / Галина Матвеева // Çӗршывӑмҫӑм, Чӑваш ҫӗршывӗ = Чувашия родная : сӑвӑсем / О. М. Иванова пухса хатӗрленӗ. – Шупашкар, 2020. – С. 16.
Педер Хузангай
Йыхрав
Çак çĕре эсир пĕлетĕр–и:
Ватă та вăл; ĕмĕр çамрăк та.
Ăсан туйĕ хÿхĕм çав тери –
Курсан чун киленĕ вăрманта.
Уявра уяв ку çĕршывра,
Ĕçĕпе – хускатĕ вăл тăва!
Кам–ха, кам çак халăха пĕлет:
Вăл çĕр пин сăмахпала пуплет.
Çĕр пин юрă–çемĕ кĕвĕлет,
Çĕр пин тĕслĕ тĕрĕ тĕрĕ вăл тĕрлет…
Пырса курăр — йăлт сирĕнпеле
Хатĕр эп тĕрĕслеме пĕрле.Приглашение в Чувашию
Знаете ли Вы страну такую,
Древнюю и вечно молодую,
Где в лесу тетерева токуют –
Словно песней сердце околдуют,
Где коль праздник – от души ликуют,
Коль работа — гору дай любую!
Знаете ли Вы такой народ,
У которого сто тысяч слов,
У которого сто тысяч песен
И сто тысяч вышивок цветет?
Приезжайте к нам — и я готов
Это все проверить с вами вместе.
Хузангай, П. П. Приглашение в Чувашию = Йыхрав
// Хузангай, П. П. Были мы, и есть, и будем = Эпир пулнa, пур, пулатпaр : [сăвăсем].
– Шупашкар, 1982. – С. 272-273.
Савнă çĕр, Чăваш çĕршывĕ
Авалтан эпир юратнă
Пархатарлă Атăла,
Ун шывне нумай хумхатнă
Тăвалла-анаталла.
Пирĕн халăх ĕмĕтленнĕ
Кун курасшăн малашне.
Сĕм вăрман пире пилленĕ
Сиплĕ уçă сывлăшне.
Ĕмĕр хыççăн ĕмĕр иртрĕ,
Шухăш вĕçрĕ аякка.
Ĕмĕтленнĕ ĕмĕт çитрĕ:
Пирĕн çул-йĕр сарлака.
Пурăнах эс ĕмĕр сывă
Халăхсен кил-йышĕнче,
Савнă çĕр, Чăваш çĕршывĕ,
Аслă Атăл хĕрринче!
Петĕр Хусанкай. Савнă çĕр, Чăваш çĕршывĕ // Тăван сăмах : 2 кл.валли.
– Шупашкар, 2003. – С. 9-10.
Людмила Смолина
Чӑваш Ен
Сан яту ытла та ырӑ,
Ҫав тери чечен.
Сан ҫинчен юрлатӑп юрӑ,
Чаплӑ Чӑваш ен.
Ӗмӗр-ӗмӗр сывӑ пурӑн,
Пул ялан ӗҫчен.
Сан ҫинчен юрлатӑп юрӑ,
Аслӑ Чӑваш ен.
Нихӑҫан ан курӑн хурлӑ,
Савӑн чӗререн.
Сан ҫинчен юрлатӑп юрӑ,
Савнӑ Чӑваш ен.
Нихӑҫан ан пул эс юрлӑ,
Ҫӗнелсе ҫӗклен.
Сан ҫинчен юрлатӑп юрӑ,
Хаклӑ Чӑваш ен.
***
Чӑваш ен, Чӑваш ен –
Чунӑмри мерчен.
Чӑваш ен, Чӑваш ен,
Ҫут телей пиллен.
Смолина, Л. Чӑваш Ен : [сӑвӑ] / Людмила Смолина // Çӗршывӑмҫӑм, Чӑваш ҫӗршывӗ = Чувашия родная : сӑвӑсем / О. М. Иванова пухса хатӗрленӗ. – Шупашкар, 2020. – С. 19.
Александр Лукашин